فرورتیش‌آنلاین: اگر در طبیعت قدم می‌زدید و به زمین‌شناسانی برخوردید که سنگ را لیس می‌زنند، نترسید و آن را عجیب نپندارید. آنها شروع به خوردن طبیعت نکرده‌اند، آنها تنها یک استخوان فسیل شده پیدا کرده‌اند و در حال امتحان آن هستند.
به دنبال کشف‌هایی که صورت می‌گیرد، دانشمندان از انواع روش‌های تحقیقاتی عجیب و غریب استفاده می‌کنند و لیس زدن چند سنگ چندان کار خارق‌العاده و عجیبی برای آنها به حساب نمی‌آید.
مطمئنا این مساله برای دکتر راندال ایرمیس، زمین شناس و دیرینه شناس کار عجیبی نیست. او با دهه‌ها تجربه در این زمینه، آزمایش‌های زمین شناسی مختلفی با همین روش انجام داده است. باورنکردنی‌تر این است که است او تجربه فراوانی در لیسیدن سنگ‌های مختلف دارد.
نشریه «آی‌اف‌ال ساینس» با «ایرمیس» گفت‌وگویی انجام داده تا او دلایل لیسیدن سنگ در بین زمین‌شناسان را توضیح دهد:
من نمی‌توانم به جای همه دانشمندان صحبت کنم، اما من هم دیرینه شناس هستم و هم زمین شناس، و به چند دلیل ممکن است سنگ‌ها را لیس بزنم یا با زبان خود آنها را لمس کنم. شاید یکی از هیجان انگیزترین موارد این باشد که ما در واقع از این روش به عنوان راهی برای تشخیص اینکه آیا چیزی استخوان فسیلی است یا نه استفاده می‌کنیم. استخوان‌های فسیلی معمولا با کمی رطوبت به زبان شما می‌چسبند، در حالی که بیشتر سنگ‌ها، چوب‌های فسیل شده و چیزهایی از این قبیل به زبان شما نمی‌چسبند. البته همیشه استثنا هم وجود دارد. یکی از دلایلی که زمین شناسان ممکن است سنگ‌ها را در دهان خود بگذارند این است که ما اغلب به اندازه و سایز عناصری که سنگ‌های رسوبی را تشکیل می‌دهند، علاقه‌مندیم.
یکی از موثرترین راه‌ها برای تشخیص این که آیا سنگ کشف شده از گل و لای یا خاک رس ساخته شده، این است که کمی از آن را بردارید و بین دندان‌هایتان آسیاب کنید. اگر قسمت پودر شده در زیر دندان، صاف باشد، خاک رس است، اگر کمی شنی باشد، پس مقداری لجن و گل و لای در آن وجود دارد.
این کار اغلب آنقدر عادی است که گاهی اوقات درباره آن فکر نمی‌کنم. وقتی به دنبال فسیل هستم، ممکن است چیزهای زیادی را به زبانم بزنم.
خوشبختانه خیر. گاهی اوقات شما چیزی را برمی‌دارید و معلوم می‌شود که یک استخوان گاوی جدید است، اما خوشبختانه طعم تند و زننده‌ای ندارد.
البته همیشه یک شوخی برای مدفوع فسیل‌شده وجود دارد و گفته می‌شود هر که خواست می‌تواند آن را امتحان کند. البته که ایرادی ندارد، چون فسیل است. میلیون‌ها سال قدمت دارد و اتفاق بدی رخ نخواهد داد. اما لیسیدن مدفوع فسیل‌شده همیشه باعث خنده می‌شود.
ما به این قبیل کارها عادت داریم و اصلا برایمان عجیب نیست، اما اگر کسی از بیرون نگاه کند، فکر می‌کند چه اتفاقی عجیبی در حال وقوع است. در بعضی موارد ما از بو کردن هم برای شناسایی سنگ‌ها و فسیل‌ها استفاده می‌کنیم. بنابراین ممکن است زمین شناسانی را ببینید که سنگ آهک را بو می‌کنند چرا که سنگ آهک بوی پوسیدگی و گاهی بوی تعفن می‌دهد.
یورونیوز
