فرورتیش‌آنلاین: مهری که برای اعتباربخشی به آمرزش‌نامه قرون وسطایی استفاده می‌شد و در ازای پول راهی مستقیم به بهشت در اختیار معصیت‌کاران می‌گذاشت، قرار است در صومعه‌ای در همپشایر به معرض دید عموم گذاشته شود. این مهر ۵۰۰ سال در مزرعه‌ای مدفون بوده است.
یک کاشف فلزات این قالب کوچک حکاکی شده را که ساخت سال‌های ۱۴۷۰ تا ۱۵۲۰ است، در دو مایلی موتیسفونت پیدا کرد. موتیسفونت از یک صومعه آگوستینی و یک زیارتگاه در نزدیکی رومزی همپشایر تشکیل شده که اکنون در مالکیت، نشنال تراست، بنیاد میراث ملی بریتانیا است.
آمرزش‌نامه‌ها عفوهای مکتوبی برای گناهان بودند که توسط نهاد‌های مذهبی در ازای اهدای مبالغی به فرد گناهکار داده می‌شدند و توسط یک مهر سنگی و رنگ مذاب مهرو موم و تایید می‌شدند. هر کدام از این آمرزش‌نامه‌ها یک سال و چهل روز از زمان ماندن شخص در برزخ می‌کاست.
موتیسفوند که در سال ۱۲۰۱ بنانهاده شد نهادی ثروتمند بود. اما درآمد آن در پی شیوع طاعون سیاه در اروپا در سال ۱۳۴۰ افت کرد و پاپ اجازه صدور و فروش آمرزش‌نامه را به این نهاد مذهبی اعطا نمود.
تجارت فروش عفو‌ها بعد‌ها با اتهاماتی چون فساد روبه‌رو شد و همین اتهامات آتش اصلاحات پروتستان‌ها را شعله‌ور ساخت. با انحلال صومعه‌ها، موتیسفونت هم در سال ۱۵۳۶ تعطیل شد.
بر روی این مهر نادر که از آلیاژ مس ریخته‌گری شده ساخته شده، جملاتی به زبان لاتین به همراه تصویری از تثلیث و یک روحانی درحال نماز حکاکی شده است.
این مهر در مکان بازار قرون وسطایی در مجاورت محله لاکرلی کشف شد. احتمالا کاهنی آن را با امید فروش آمرزش‌نامه‌ها برداشته بوده است.
کاشف این مهر، شورای محلی را از کشف خود آگاه کرد. آن‌ها نیز أن را به پایگاه داده آثار ملی اضافه کرده و به نشنال تراست فرستادند.
جورج روبرتز، برگزار کننده نمایشگاه نشنال تراست می‌گوید: «احتمالا زائرانی که بین کلیساهای بزرگ در سالیسبری و وینچستر در سفر بودند، زمانی که از موتیسفونت می‌گذشتند، توقف می‌کردند و با مردم محلی به عبادت می‌پرداختند. همه این کارها برای این انجام می‌شد تا بعد از مرگ جایگاهی در بهشت بیابند. با این حال، آن‌ها باور داشتند پیش از رسیدن به بهشت باید مدتی را در برزخ بگذرانند تا منزه شوند. صومعه موتیسفونت با فروش این آمرزش‌نامه‌ها می‌توانست زمانی را که مردم باید در برزخ بمانند، کاهش دهد و آن‌ها را سریع‌تر به بهشت برساند. البته که این کار در ازای پول انجام می‌شد. زائران باور داشتند که این پول را در برزخ سرمایه‌گذاری می‌کنند.»
یورونیوز
