هشدار! مطالعه این گزارش ممکن است برای برخی مخاطبان شو‌ک‌آور و ناراحت‌کننده باشد.
فرورتیش‌آنلاین: پشت فرمان اتومبیل‌تان نشسته‌اید و هنگام رانندگی در اتوبان مقابل‌تان چند اسکیت‌باز را می‌بینید که میان خودروها مارپیچ حرکت می‌کنند. با خودتان می‌گویید آنها جوان هستند و راه دیگری برای تخلیه هیجان ندارند. بعد این‌طور فکر می‌کنید که اسکیت‌سواری در اتوبان از کشیدن قلیان یا گرایش به سوی مواد مخدر و روان‌گردان بهتر است و روشنفکری و دید بازی که نسبت به جامعه دارید را می‌ستایید و به خود می‌بالید. در همین لحظه ناگهان یکی از اسکیت‌بازها تعادلش را از دست می‌دهد و روی زمین می‌افتد. شما که غرق افکارتان هستید، سعی می‌کنید شرایط را بسنجید. تا به خودتان بیایید و ترمز کنید، چرخ جلویتان از روی سر اسکیت‌باز عبور می‌کند و صدای شکستن و ترکیدن جمجمه‌اش را می‌شنوید. قلب‌تان به تندی می‌تپد. ترمز می‌کنید و وسط اتوبان می‌ایستید. در همین لحظه خوروهای پشت سرتان یکی پس از دیگری به هم می‌کوبند و از روی باقی‌مانده بدن اسکیت‌باز عبور می‌کنند.
این که قوانین، گاهی اسکیت‌باز را «عابر» تلقی می‌کند و راننده خودرویی که با او تصادف کرده باید پاسخ‌گو باشد، موضوع دیگری است. شما چند ثانیه قبل شاهد کشته شدن یک انسان بودید و لاستیک و بدنه اتومبیل‌تان به خون آغشته شده.
آیا می‌توانید با خودتان کنار بیایید و بی‌تفاوت از کنار این اتفاق بگذرید؟
شما چند ثانیه قبل با خودتان می‌گفتید که جوانان باید هیجان‌شان را به هر شکلی که می‌خواهند تخلیه کنند و آن موقع با اسکیت‌بازی آنها در اتوبان مشکلی نداشتید. اما حالا چرا نظرتان تغییر کرده؟
یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های فرهنگ اجتماعی در ایران این است که بخش بزرگی از جامعه تا زمانی که آتش بلا، زندگی‌شان را نسوزانده، معضلات را کوچک و بی‌اثر می‌پندارند و به تمسخر منتقدان می‌پردازند یا مقابل پای قانون، سنگ‌اندازی می‌کنند.
در حالی که زندگی در شهرهای بزرگ هر روز دشوارتر از قبل می‌شود، رانندگان با معضل جدیدی به نام اسکیت‌بازان خیابانی روبه‌رو هستند. نوجوانان و جوان‌هایی که به صورت فردی یا گروهی بدون داشتن کلاه ایمنی و علائم هشداردهنده، روز و شب در هر مسیری که تمایل داشته باشند حرکت می‌کنند و با حرکات مارپیچ خود، رانندگان را دستپاچه می‌کنند و موقعیت‌های خطرناکی را رقم می‌زنند.
اسکیت‌بازی میان وسایل‌نقلیه، یکی از روش‌های جلب توجه و دیده شدن در جامعه و البته شبکه‌های اجتماعی است که خطرات و خسارت‌های مالی و جانی آن نادیده گرفته می‌شود.
چندی پیش گروهی از این اسکیت‌بازان هنگامی که در مسیر شمال به جنوب خیابان ولی‌عصر وارد خط ویژه شده بودند، یک آمبولانس را محاصره کردند و بدون توجه به صدای بوق و آژیر، راه عبور راننده اورژانس را بستند تا با آن بازی کنند.
در خیابان‌ها و میدان‌های شهرک اکباتان نیز گاهی اسکیت‌بازان هنگام انجام حرکات نامنظم، باعث شکستن آینه بغل خودروها می‌شوند و بی‌تفاوت محل حادثه را ترک می‌کنند.
از سوی دیگر رانندگان اتوبوس‌های شرکت واحد بعد از موتورسوارهای متخلف، از اسکیت‌بازان هراس دارند به طوری که تاکنون چندین مورد احتمال تصادف اتوبوس با اسکیت‌بازان نیز گزارش شده که به خیر گذشته است.
اسکیت‌بازان به طور معمول افراد کم سن و سالی هستند که پس از تماشای فیلم‌ها و سریال‌های خارجی به این وسیله‌نقلیه تفریحی علاقه‌مند می‌شوند، اما از آنجایی که نقاط مناسب اسکیت‌بازی بسیار اندکی در دسترس‌شان است، در به معابر عمومی ظاهر می‌شوند، بدون این که از خطرات پیش رویشان آگاه باشند.
بر اساس قوانین، اسکیت‌سواری در بزرگراه و خیابان ممنوع است و در صورت رخ داده حادثه، فرد اسکیت‌باز صد در صد مقصر شناخته خواهد شد و هیچ تفاوتی در نوع کروکی و شکل تصادف وجود ندارد.
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پلیس راهور برای برخورد با اسکیت‌بازان خطرساز، ضعف قانون است زیرا اسکیت‌باز، عابر پیاده شناخته می‌شود. این در حالی است که وقتی کسی کفش اسکیت به پا دارد یا سوار بر اسکیت‌بورد است، سرعتش به مراتب بالاتر از عابر پیاده دارد و نباید از نظر قانون با آن برابر باشد. این ضعف قانون گاهی جای مقصر و زیان‌دیده را جابه‌جا می‌کند و حق شهروندان تضییع می‌شود.
رئیس اداره تصادفات پلیس راهور تهران بزرگ، می‌گوید: «سال گذشته قهرمان دوچرخه‌سواری کشور در بزرگراه کردستان تصادف کرد و درگذشت. این حادثه تلخ اثبات می‌کند، هرقدر شما حرفه‌ای باشید، باز هم بزرگراه جای دوچرخه‌سواری نیست.»
سرهنگ رابعه جوان‌بخت، تاکید می‌کند: «خانواده‌ها باید هوشیار باشند که فرزندان‌شان برای استفاده از وسایل تفریحی به مناطق مناسب‌سازی شده مانند زمین‌های اختصاصی و برخی پارک‌ها بروند و خیابان، خط ویژه اتوبوس و اتوبان را انتخاب نکنند.»
تا زمانی که گروهی از خانواده‌ها به ایمنی فیزیکی و امنیت روانی فرزندان خود اهمیت کافی نمی‌دهند، از آمار تصادفات، مصدومیت و مرگ آنان کاسته نمی‌شود و این شهروندان هستند که در صورت رخ دادن حادثه باید با تبعات گسترده آن دست و پنجه نرم کنند.
همان مادر و پدرهایی که مقابل اسکیت‌بازی فرزندشان در بزرگراه و خیابان بی‌تفاوت هستند، پس از وقوع حادثه هنگامی که به بیمارستان می‌رسند، بلافاصله یقه فرد راننده را می‌گیرند و او را مورد توهین یا تهدید قرار می‌دهند. این در حالی است که کسی از آنها نمی‌پرسد، زمانی که فرزندشان اسکیت‌بورد را برداشت و گفت با دوستانش به خیابان‌گردی می‌رود، چرا نگران سلامتی او نشدند.
در شرایطی که قانون دچار نقص است و نمی‌تواند مانع حضور خطرناک اسکیت‌بازان در مسیر حرکت خودروها و حتی اتوبوس شود، رانندگان باید مراقبت بیشتری به خرج دهند.
هرچند حرکات اسکیت‌بازان با موتورسواران متخلف تفاوت چندانی ندارد، اما اسکیت‌بازان نسبت به موتورسواران به مراتب آسیب‌پذیرترند و تنها با یک ضربه کوچک تعادل‌شان را از دست می‌دهند.
فرورتیش‌آنلاین به رانندگان توصیه می‌کند، هنگام مشاهده اسکیت‌بازها در خیابان یا اتوبان تا حد ممکن مراقب باشند و با کاستن از سرعت یا تغییر مسیر در صورت امکان، راه را برای عبور آنها باز کنند. همواره باید توجه داشت که اسکیت‌بازان متخلف، آگاهانه و با هدف تخلیه هیجان به نقض قانون می‌پردازند و به سلامتی خود و امنیت روانی رانندگان اهمیتی نمی‌دهند. از سوی دیگر بسیاری از آنها برای لجبازی با خانواده یا جامعه خطرآفرینی می‌کنند و می‌توان گفت، برای مردن به خیابان می‌آیند.
