«سینا فراهانی» به بهانه شرایط پرسپولیس در لیگ و پیش‌بازی این هفته با مس رفسنجان در فرورتیش‌آنلاین نوشت:
«تمام امپراطوری‌های دنیا وقتی رو به سقوط می‌روند برای بقای سلطنت‌شان تمام خوی درندگی خودشان را نمایان می‌کنند.
این فصل مشترک تمام یکه‌تازانی است که به روزگار نشیب حکومت خودشان دقتی نداشته و گمان می‌کردند همیشه در فرود زیست خواهند کرد.
حکایت پرسپولیس باید حکایت همین امپراطوری باشد.
ارتش سرخ که روزگاری که با زدن سه گل معنی هت تریک را فهمیدیم پرسپولیس با قهرمانی‌هایش معنی پوکر و گلات را به ما یاد داد.
تیم قدرتمندی که سه دوره با برانکو (که اگر بد شانس نبود به چهار دوره هم می‌رسید) و دو دوره با یحیی بر بام فوتبال ایران ایستاد اکنون یک به یک غنایم انبارهایش را در حال غارت شدن می‌بیند.
استقلال فرهاد مجیدی که بدون باخت قهرمان ایران شد و پا روی نوار قهرمانی‌ها و به قولی دبل هتریک سرخ‌ها گذاشت اولین کسی بود که حمله به ویترین رکوردهای پرسپولیس را آغاز کرد.
تیم گل محمدی که نیم فصل اول امسال با پنج امتیاز اختلاف نسبت به سپاهان بر تخت قهرمانی تکه زده بود حالا باید دست به دامن معجزه‌ای شود تا بتواند قلمرو تحت تصرفش را پس بگیرد.
این یال و کوپال که الان مویی بر رویش باقی نمانده خیلی هم تحت قدرت حریفان به این وضع نیفتاده است.
یحیی مرد آرامی که همیشه از چهره اش چه در دوران بازی و چه مربیگری آرامش به تیم تزریق می‌شد ناگهان مسیری را در پیش گرفت که نباید می‌گرفت.
اعتراضات گاه و بی‌گاه و به حق و ناحق و جست‌وجو کردن نقصان تیم از جایی غیر از مستطیل سبز همان قاتلیست که بزرگ‌ترین رهبران و قدرتمندترین تیم‌ها را به ورطه‌ی نابودی کشانده است.
تیم هجومی و تیغ‌دار برانکو که اگرچه دوازده بازیکن بیشتر نداشت اما یک به یک تیغش را روی شاهرگ تیم‌های ایران و آسیا می‌کشید، با تاکتیک محتاطانه‌ی یحیی به دره‌ی ناکامی کشیده شد.
باخت‌های پی‌درپی و ناکامی‌های بد موقع در بزنگاه‌ها در برابر حریفان قدرتمند همان فاکتوریست که یحیی را از سایر رقبا متمایز کرده است.
باخت در آزادی به مورایس و طلایی‌پوشان سپاهان همان خط قرمزی بود که کار را تقریبا برای یحیی پیش هواداران تمام کرد و حالا باید راه نجات را در رفسنجان جست وجو کند.
مس سرحال محمد ربیعی که این روزها رحمی در رفت وآمدهایش در مقابل تیم‌های حریف مشاهده نمی‌شود حالا آماده است که یحیی را زمین گیر کند.
باید دید گل محمدی و تیمش با لشکری شکست خورده به وطن بازمی‌گردند یا روند خوب خارج از خانه‌یشان را بر رفسنجان دیکته می‌کنند.
وعده‌ی ما یازدهم بهمن ورزشگاه شهدای مس رفسنجان.»
