«سینا فراهانی» در فرورتیش‌آنلاین نوشت:
شاید اگر روزی بخواهیم یک الگوی ورزشی درخور برای خود پیدا کنیم یکی از گزینه‌ها حتما محمد علی کلی است.
جمله‌ای بسیار معروف از او وجود دارد که می‌گوید: «از تک‌تک دقایق تمرین متنفر بودم اما با خودم می‌گفتم: جا نزن. الان رنج بکش و باقی عمرت را مانند یک قهرمان زندگی کن.»
این جمله حتما پشتش رنجی نهفته است که خودش بیشتر از هر کسی برای جنگیدن با آن تلاش می‌کند.
شاید اگر اتفاقات این فصل و کمی هم فصول قبل لالیگا را با هم مرور کنیم درمیابیم که درست است که تحریک شدن هواداران بخشی ناخواسته از فوتبال برزیلیست و پیش‌تر از این در رفتار نیمار هم این را می‌دیدیم اما این رفتار هواداران ظاهرا قصه‌ی دیگری دارد.
از ذات ژوگوبونیتو (اصطلاحی که برای فوتبال زیبا و بیشتر برای فوتبال برزیل به کار می‌رود) که کمی طعم گس تحقیر را زیر زبان می‌آورد که بگذریم این هجمه‌ی بی‌رحمانه علیه این جوان فوق‌ستاره که در مستایا و بسیار جاهای دیگر ثابت کرد هنوز بسیار خام است، یک حربه‌ی دفاعیست.
دفاع در برابر جادوی رقص‌پا و شعبده‌ی محیرالعقول و سرعت رشک‌برانگیز جوان برزیلی که ظاهرا کمتر می‌شود شیوه‌ی تاکتیکی مشخصی برای مقابله با او در زمین مسابقه پیدا کرد که از قضا واکنش او را نیز در پی دارد.
عصاره‌ی فوتبال پر افتخارترین تیم تاریخ جام‌جهانی همواره شاهد بازیکنانی نظیر پله، رونالدو نازاریو، رونالدینیو، جرزینیو، نیمار و … بوده است که رادار توپ برایشان روی حرکات چشم‌نوازی می‌چرخید که ناخودآگاه غرور هواداران تیم مقابل را نشانه می‌رفت.
اگر ایتالیا را مهد مد و پوشاک بدانیم بی‌شک برزیل زادگاه سامباست.
رقصی منحصر به فرد که نه تنها فوتبال بلکه تمام اعضا و جوارح این کشور با آن عجین شده است و این نماد نه برای تحقیر بلکه برای یادآوری شادی مفرطیست که قرار است پس از ویژه‌ترین اتفاقات آن کشور به منصه‌ی ظهور گذاشته شود.
و قطع به یقین همه می‌دانیم که فوتبال چه جایگاهی در کشور برزیل دارد و این رقص بعد از هر گل برای تاکید اهمیت فوتبال در آن وطن است.
برای همین بود که وقتی تیته سرمربی وقت تیم ملی برزیل در جام‌جهانی قطر مقابل کره‌ی جنوبی بعد از گل ریچارلیسون اقدام به رقص سامبا کرد علی‌رغم هجمه‌هایی که به او وارد شد در آخر این رفتار به عنوان بخشی از فرهنگ کشورش پذیرفته شد نه تحقیر و توهین.
اما ظاهرا نوع برخورد مردم اسپانیا قرار است با این پدیده که در عمق بازی وینیسیوس جونیور وجود دارد متفاوت باشد تا اکنون پی ببریم شاید بعد از پول عامل دیگری هم بود که باعث رفتن نیمار به پاریس شد.
در بازی رفت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا رفتار کایل واکر در مواجهه با دریبل رنگین‌کمانی وینی جونیور به شدت قابل توجه بود.
پس از پایان بازی بود که کایل واکر که در طول مسابقه هم درگیری‌ای با وینیسیوس به واسطه‌ی تکنیک بالایش پیدا نکرده بود به سراغ او رفت و او را خندان در آغوش گرفت و در کنفرانس خبری بازی برگشت جمله‌ای جالب به زبان آورد:
«بعد از بازی به سمت وینی رفتم و از او خواستم دریبل رنگین‌کمانی نزند چون نمی‌خواهم سوژه‌ی رسانه‌ها شوم.»
این تفاوت فرهنگی که شاید فوتبال‌دوستان به واسطه‌ی وجود اولتراها در فوتبال انگلستان انتظاری بالعکس داشتند نشان از این دارد که بسیاری از تیم‌های لالیگا توان مقابله با وینی در داخل مستطیل سبز را ندارند و قرار است در جایی بیرون از زمین او را از پای درآورند.
گرفتن 14 کارت زرد و یک کارت قرمز در لالیگا و دریافت تنها یک کارت زرد در اروپا توسط وینیسیوس نشان از این دارد که ظاهرا این مبارزه‌ی به غایت ناجوانمردانه دارد در اسپانیا جواب می‌دهد و تمرکز را از این ستاره‌ی جوان ربوده است.
اگر رئال مادرید به طور فردی برای این کار اقدام نکند نه تنها ممکن است آینده‌ی خود را در خطر ببیند بلکه ممکن است با توجه به مواضع منفعلانه‌ی لالیگا من جمله خاویر تباس (رییس لالیگا) ستاره‌ی خود را از دست بدهد.
کما اینکه این اتفاقات باعث شد که رئال این فصل فقط به کسب کوپا دل ری بسنده کند و شاید به مانند لیگ قهرمانان نایب‌قهرمانی لالیگا را هم از دست رفته ببیند.
فریادهای نژاد‌پرستانه‌ی هواداران والنسیا در مستایا و اشک‌های وینیسیوس در زمین نشان شرمساری فوتبال است چرا که روح فوتبال جایی برای تمسخر رنگ‌ها و عقیده‌ها نیست و فوتبال قرار است پیمان بین عهدها و رنگ‌ها و آیین‌های مختلف باشد.
وینی که در حاشیه‌ی رقابت هالند و امباپه برای عنوان بهترین بازیکن دنیا با تلاش و استعداد منحصر بفردش تبدیل به ضلع سوم این ماجرا شده اگر نتواند به مدیریت شرایط برسد آینده‌ی سختی را روبروی خود خواهد دید.
باید دید با این هجمه‌ها که علیه لالیگا بخاطر سرزنش قربانی وارد شده و مواضع تند اینفانتینیو با بیان قانون و دولت برزیل و اسپانیا و ستارگان دنیای فوتبال چگونه قرار است والنسیا نقره‌داغ شود که این زمین سبز دیگر فقط برای خوشحالی اشک‌های وینی و دیگر سلبریتی‌های دنیای فوتبال را ببیند.
با این همه تو بدرخش و گل بزن و سامبا برقص که این فوتبال تا ابد به ما بعد هر گل یک سامبا بدهکار است.
