«سینا فراهانی» به بهانه شنیده شدن زمزمه‌هایی مبنی بر بازگشت مسی از پاری سن ژرمن به بارسلونا، در فرورتیش‌آنلاین نوشت:
خانم هلن کلر نویسنده‌ی امریکایی جمله‌ای دارد که می‌گوید: «قدم‌زدن همراه یک دوست در تاریکی، بهتر از قدم‌زدن به تنهایی در روشنایی است.»
این درست‌ترین تصویر از «جدایی» است که تلخیش را هجا به هجا برایمان تصویر می‌کند.
یکی از مهم‌ترین دلایل این که لحظه‌ی جان دادن یکی از لحظات سخت زندگی یک انسان است این است که روح و جسم به واسطه‌ی سال‌ها سازگاری و زیست کنار یکدیگر نه از روی عادت بلکه از روی تعهد همدیگر را نگاه می دارند و هنگام جدایی این سختی چندین برابر می‌شود و دل‌کندن سخت.
روزی که جدایی لیونل آندرس مسی از بارسلونا تیتر یک رسانه‌ها شد، همگان می‌دانستند که اشک‌های مسی در کنفرانس خبری خداحافظی‌اش قطعا ادامه‌دار خواهد بود.
بارسلونای باشکوهی که به واسطه‌ی درخشش بی‌رحمانه‌ی او چهار بار فاتح لیگ قهرمانان شده بود با رفتن او آرزوی صعود را به دوش می‌کشد.
این تیم که به گواه فوتبال‌شناسان قبل از درخشش‌های خیره‌کننده‌ی مادریدی‌ها در عصر حاضر بهترین تیم قرن لقب گرفت اکنون روزهای سخت کوچک‌بودن را تجربه می‌کند.
بارسلونا با این که با همین مسی باخت ۸-۲ مقابل مونیخ را هم تجربه کرده است اما در همین اواخر حضور مسی هم نیمه‌نهایی‌های زیادی به خود دید که اگر کام‌بک‌های رویایی لیورپول و رم نبود افتخار دیگری در دستان لئو جای می‌گرفت.
جدایی مسی از بلوگرانا طعم تلخی برایش به همراه داشت که با آن غریبه است: «هو شدن در پارک دو پرنس توسط هواداران»
مسی که مردم برای دیدنش در بوینس آیرس آرژانتین سقف رستوران را پایین می‌آورند یا کسی که در گوشه گوشه‌ی کاتالان هنوز هم سرود قهرمانیش را سرمی‌دهند عادت به ناکامی ندارد.
همان‌طور که دیدیم در آستانه‌ی زمستان افتخارآفرینیش جام طلایی جهانی را بلند کرد تا نشان دهد این انسان ذاتا جاه‌طلب زاده شده است.
هنوز که هنوز است نه مسی توانسته گوشه افتخاری در پاریس متمول داشته باشد و نه بارسا توانسته به روزهایی بازگردد که حذف این تیم در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان ناکامی محسوب می‌شد و هواداران این تیم را نگران می‌کرد.
آقای مسی، آقای قهرمان جهان!
فیلیپ لام اسطوره‌ی فوتبال آلمان تعبیر درستی از پی‌اس‌جی به کار برده است: «این تیم هر سال بیشتر از قبل می‌میرد.»
این سرنوشت کسی است که از اصل خویش دور افتاده است.
یک بازگشت با شکوه رقم بزن که اینجا هنوز هم باد پرچم آبی اناری‌ها به سمت تو می‌وزد.
