«سینا فراهانی» به بهانه دیدار ال بارسلونا و رئال مادرید موسوم به ال کلاسیکو در فرورتیش‌آنلاین نوشت:
چه فرقی می‌کند؟ چه فرقی می‌کند که در داستان‌های شکسپیر رومئو و ژولیت ایفای نقش کنند یا کسانی دیگر؟
چه فرقی می‌کند در فیلم فرهادی جای نادر و سیمین پیمان معادی و لیلا حاتمی باشند یا کسانی دیگر؟
چه فرقی می‌کند پاواروتی هولی نایت بخواند یا چیزی دیگر؟
وقتی مبدا و اساس و ظرف یکیست دیگر فرقی نمی کند که شما چه موادی داخل آن می‌ریزید، مهم این است که خروجی می‌شود آینه ای شفاف که هر روز نور را به جایی از این زمین می‌تاباند.
درست است!
فرقی نمی‌کند که کریستیانو باشد یا مسی، فرقی نمی‌کند کاکا باشد یا رونالدینیو، فرقی نمی‌کند زیدان باشد یا کرویف.
چه تفاوتیست که کارگردان مورینیو باشد یا پپ، ژاوی باشد یا کارلتو!
این صحنه هر جایی که پهن شود آن جا را با جنون خودش به خاک و خون می‌کشد.
حالا این صحنه می‌خواهد عربستان باشد یا نوکمپ بارسلون اما بدانید که ال کلاسیکو در ذات خودش ماوایی دارد که نمی‌توان آن را با وجود افراد توصیف کرد.
بازی خارق‌العاده‌ای که بلوگرانای بارسلونا با لوس بلانکوس‌های مادریدی هر سال بیشتر از قبل آدرنالین خون فوتبال فن‌ها را به جریان می‌اندازد.
این بستر حتی با سرخی روبرتوی پا به سن گذاشته و فرانک کسیه‌ی نا آماده هم همان صحنه ایست که بیست و دو بالرین را به روی خودش وادار به هنرنمایی می‌کند.
این جا همان جاییست که روزگارانی به رای‌دهندگان فرانس فوتبال کمک می‌کرد تا از بین لئو مسی و سی آر سون یکی را به عنوان برنده‌ی جایزه‌ی توپ طلا برگزینند.
اینجا از دیرباز تنها فوتبال نبوده بلکه صحنه‌ی ادعای استقلال طلبیه کاتالونیا بوده که با هر بار پیروزی بر مادرید انگار یک نیزه بر پیکر ژنرال فرانکو و پادشاهان آینده‌ی اسپانیا فرو می‌کند.
همان نقطه‌ای که فرقی نمی‌کند که پادشاه چمپیونزلیگ باشی یا خالق تیکی تاکا، در یک لحظه ممکن است نسخه‌ای برایت پیچیده شود به اهمیت کسب یک جام.
وقتی اسپاتیفای نو کمپ دقیقه‌ی نود یادش می‌رود که تیمش دومین سال است که جایی در مرحله‌ی حذفی لیگ قهرمانان ندارد و با شلیک کسیه به قلب مادرید سلام نظامی می‌دهد یعنی این بازی چیزی فراتر از یک فوتبال است.
ال کلاسیکو یعنی فوتبال علیه دشمن، یعنی فوتبال چیزی فراتر از یک ورزش و التیامی بر دردهای یک ملت است.
گزاف نیست که بدانیم این خورشید چهل تکه از آسمان بریتانیا طلوع و در خاک اسپانیا غروب می‌کند.
و این فقط و فقط ثمره‌ی خاک حاصلخیزه ال کلاسیکوست.
لطفا همیشه آباد باش ای فراتر از فوتبال!
